Dert

Söylemeyeyim söylemeyeyim diyorum ama artık içimde tutamıyorum. Yahu, o kadar kelimeyle günde bilmem ne kadar cümle sarf ediyoruz, yarıdan fazlası laf olsun!

Ey insan düşün bir! Söylediğin sözlere riayet etseydin, şimdi ömrün kurtulmuştu belki de. Belki içinde bulunduğun buhranlı günlerden tez elden sıyrılırdın. Nedir bu her konuda konuşayım azmi? Anlamıyorum gerçekten.

Düşünün şimdi, bir cümle düşünün. Aklınıza müthiş cümle geldi, hoop “hemen paylaşayım…” modundasınız, “…ailemle, 

arkadaşlarımla, cümle dostumla.”

A, bunun bir de a-sosyal ortamı var canım(!)

Paylaştınız ama arkası? Paylaştığınız/söylediğiniz söz sizi yansıtıyor mu efendim? O sözü yaşıyor musunuz? Söylediklerinizin biri size uysa “tamam” diyeceğim. Yahu, günde bir cümle söyle yaşayarak söyle. Kendime de kızıyorum! Sen o kadar hafta yaz, hiçbirine uyma. Ne anladım ben bu işten?

Velhasıl, (sanki yukarıdakileri boşuna anlatmışım, anlatmasam konu anlaşılacakmış gibi, velhasıl) bir cümle kuruyorsanız o cümle, sizin onunla amel edebileceğiniz bir cümle olsun. Lütfen, bari kendiniz için yapın bunu.

İmam-ı Azam hazretlerinin bal hikayesini anımsayın. Bir de böyle yaklaşın bu yazıya.

İncittimse affola. 20.11.14

Ben de anlamadım

“Yazmak için yeterince birikmemiş olmanın bir sebebi kitap okumaya ara vermektir” derler, doğrudur. Zira bu ilk paragraf hayli bozuk anlatımlı oldu. Fakat hem kitap okuyup hem de birikmemiş olmanın altında farklı nedenler var sanırım. Ne bileyim, belki duygu sınırının altında kaldı kelimelerim, galiba (böyle bir şey var mı bilmiyorum) o yüzden bu ana kadar yazmamışım.

Çoğu kez geri dönmek istedim. Bugün gibi. Ama bir türlü makul bir neden bulup kendimi yazmaya adapte edemedim. Belki de konu bulmakta tıkanmışımdır. Her nedense de bugün buradayım: Kağıda duyduğu özlemi bana dile getirdiği için kalemim. “Artık” buradayım demeyi ister(d)im ancak garantim yok yarına. (Her anlamda) korkarım tekrar yazıya ara vermekten çünkü seviyorum kaleme sarılmayı. Parmaklarıma benden daha iyi bakıyor kalemim. Belki de bu yüzden buradayım. Belki terakki için?

Duygu durum bozukluğu mu dersiniz bilmiyorum ama kendimi tekrarlayarak kalemimle kağıdı boğmak istemiyorum.

Haftaya görüşmek dileğiyle. 17.10.14

Selam ile…

Nereye gidiyorsun?

Bir  hayal  kurarsın,  düşünürsün,  sevinirsin,  mutluluk  verir. 

Gerçekleri  görürsün  yüreğin  yanar. 

Bir  zarf  alırsın,  açarsın,  okursun,  anlarsın:  yüreğin  yanar.

 Bir  iltifat  duyarsın,  hoşlanırsın,  kendine  bakarsın,  fark edersin:  yüreğin  yanar. 

Bir  kız  görürsün,  bakarsın,  bakarsın,  hoşlanırsın, duygulanırsın:  yüreğin  yanar. 

Bir  söz  duyarsın,  dinlersin,  dinlersin,  anlarsın,  erken alışırsın geç bırakırsın. 

Hayatında  olup  biten  bütün  olayların  tevafuk  etmesinden süregelen  bütün  dizilerin  tek  bir  parçasını  piksel  piksel araştırmak  istersen,  bu  sonuçları  alırsın.  Merak  ediyor musun  duyacağın  [okuyacağın,  göreceğin)  sözü? 

Nereye  gidiyorsun? 

Haziran 2013 tarihli yazı