Hayatın şöyle bir anına tanıklık etmekteyiz dostlar; hani, tam öğle namazını ikame etmek için kalkmışız, saatten bihaber, abdest almak isterken ikindi ezanının okunduğunu işitiriz ya-- işte tam da o anda tanık olduğumuz şey, şaşkınlıkla karışmış diğer duyguların bir kompozunu hissettiğimiz o anın, aslında hayatla ölüm arasındaki anlaşılmayacak kadar dehşete düşürdüğü anın bir öngösterimi oluşudur.
Garip olan şu ki, çok azımız farkındayız.16.10.18
Allah razı olsun çok yerinde bir tespit,tam da öyle anlarda elinde hem büyük bir hazinenin ipi kaçmış gibi hissediyor insan hem de halini düzeltmek için bir fırsatın daha olduğunu görüyor.
YanıtlaSilÜmitsiz olmamak lazım ve dediğin gibi geç olmadan henüz vakit varken telafi edelim ınsallah.
Allah cümlemizden razı olsun İnşaAllah. Evet, yaşıyorsak hala, bir sebebi var...
SilÇoğu kez fırsatlar görünmeden gelir insana, ne mutlu hissedip görebilene!
Maalesef :(
YanıtlaSilMaalesef ki çoğu zaman böyle oluyor. Ya ben öğleni kıldım mı derken, ikinci okunuyor. Sonra farkına varıyoruz ki vakit geçmiş. Kılmak istersen sadece farzını kılabilirsin.
YanıtlaSilNeyse ki fark edip kazasını ikame ediyoruz fakat yaşamın kazası yok.
SilYazının güzelliğinin yanında bir üstteki yorumda hayatın kazası yok diye yazmanız çok hoşuma gitti..
YanıtlaSilNe yazık ki öyle, her anı buna göre yaşamak-yaşayabilmek ümidiyle, bu bir süreç ve mücadele.
SilÖn gösterimi izlediğimiz halde ona göre yaşayamayışımız...Selam ve Dua ile...
YanıtlaSilAllah onun yasaklarından uzak yaşamayı nasip etsin şu ahir zamanda
YanıtlaSilAmin,ecmain
Sil