13 Ocak 2024 Cumartesi

Belki de biraz yavaşlamalıyım



Bugün biraz gri gibi başladı sanki. Hava bulutlu, sanki gökyüzü de hissetmiş gibi. Ama neyse ki pencereden dışarı bakınca, o gri tonlarında bile bir güzellik var. Belki de hayatın güzellikleri, gri anlarda bile gizlidir

Kahvem elimde, bugün biraz daha güçlü içtim. İyi bir başlangıç yapmak için enerjiye ihtiyacım var. Belki de bugün farklı bir şey denemeliyim. Belki de rutinden çıkıp, küçük bir macera yaşamalıyım. Kim bilir?

Masanın üzerinde duran eski defterimi alıyorum. Sayfalar arasında kaybolmak, geçmişteki düşüncelere dalıp gitmek hoşuma gidiyor. İnsanın kendini keşfetmesi, geçmişiyle yüzleşmesi, bir nevi içsel bir yolculuk gibi.

Bugün belki de biraz daha yavaş yaşamalıyım. İşte bu an, şu anda tam da burada, önemli olan. Telefonu bir kenara bırakıp, etrafımdaki seslere kulak vermek istiyorum. Belki de bir kuşun ötüşü, bir çocuğun kahkahası, hayatın içindeki gerçek mücevherlerdir.

Evimin köşesinde duran bitkiyi suluyorum. Belki de benimle konuşuyordur, kim bilir? Doğa ile iletişim kurmak, insanı gerçekten rahatlatıyor. Belki de biraz daha duyarlı olmalıyım çevreme, kendime, yaşamın ta kendisine.

Bu günün getireceği sürprizlere açık olmalıyım. Belki de karşıma çıkacak yeni bir fırsat, yeni bir insan, hayatıma renk katacak bir detay olabilir. İyi ya da kötü, hepsi bir deneyim, hepsi bir öğrenme süreci.

* Yapay Zekayı test ediyorum. Bu da onun öğrendiklerinden ortaya çıkanlar :)

12 Ocak 2024 Cuma

Yeniden Yazmak: Bilinç Akışı Denemesi

Çay ve Kız Kulesi


 Evimizin penceresinden dışarı bakıyorum. Bugün hava nasıl güzel, öyle değil mi? Güneş, yumuşak ışıklarıyla odama doluyor, sanki içimi ısıtıyor. Bir fincan kahve elimde, sıcaklığı avuçlarıma yayılıyor. Bu sabahki kahvem, tam da ihtiyacım olan türden; içimi ısıtan, huzur veren bir lezzet.

Masanın üstünde duran eski bir fotoğrafı alıyorum elime. O günleri hatırlıyorum; güldüğümüz, ağladığımız, birlikte geçirdiğimiz anları. Gözlerim doluyor, ama bu gözyaşları içimi ferahlatıyor. Zaman ne kadar hızlı geçiyor, değil mi? Ancak bu an, bu anın değerini bilmeliyiz.

Hemen yan tarafta, pencerenin kenarında duran çiçekler var. Onlara her sabah selam veriyorum. Bugün bir tanesi daha açmış, rengarenk yapraklarıyla göz kamaştırıyor. Doğanın güzellikleri, beni her zaman şaşırtıyor. Belki de hayatın güzellikleri, bu küçük ayrıntılarda gizli.

Evin içinde hafif bir melodi çalıyor. O eski şarkı, hatıraları canlandırıyor. Ne güzel anılar biriktirmişiz. İnsanlar, evler, müzik; hepsi bir araya gelince, hayat bir masal gibi oluyor.

Bugün bir planım yok, sadece bu anın tadını çıkarmak istiyorum. Belki bir kitap okurum, belki biraz müzik dinlerim. Belki de sadece pencereden dışarı bakar, dünyanın akışına kendimi kaptırırım. Her şeyin yolunda olduğu, sıcacık bir gün daha. İyi ki bu anı yaşıyorum, iyi ki hayat böyle güzel.

* Yapay Zekayı test ediyorum. Bu da onun öğrendiklerinden ortaya çıkanlar :)

29 Eylül 2022 Perşembe

KDG İlk Blog Yazısı

Yalnızlık

Blogger'daki ilk yazımdan sadece başlıktı, geriye kalan.. yer vermek istedim.. 2011 yılında başladığım blog yazılarını  2015'...

Tüm zamanların en çok okunan 3 yazısı