Yorucu bir gün geçirmek |
Geleneksel olmayan bir yolun ağırlığını yüklendiğim günden beri, yorgunluğumu ilk kez dışa vurduğum anlardayım...
"Yazıyorum, bir kalbe giriş vizem olsun diye yazdıklarım" sözüyle başladı yolculuk. 2011'den bu yana, düşe kalka, blog silip kura kura. Mecra değiştire değiştire... Burada, orada, şurada. Yazmaya dair ne varsa. Bazen bir kalbe giriş vizendir; kağıt, kalem.
Blogger'daki ilk yazımdan sadece başlıktı, geriye kalan.. yer vermek istedim.. 2011 yılında başladığım blog yazılarını 2015'...
eh geleneksel olmayan yol daha yorucu ve yalnız olur ivit :)
YanıtlaSilÇok yalnız hem de :) Bu aralar neden spam'e düştüğünü anlayamıyorum, Derin. Ne çok var
SilYorulmak bazen tükendiğini hissetmek insani olgular. Saklayıp kendi omuzlarımıza bir yük daha yüklemek kendi kendimize haksızlık olmaz mı?
YanıtlaSilBelki de... Paylaştığında değeri azalıyor bazen, ama yine de haklı olabilirsin
SilÖyle düşünmemelisin bence
SilDoğru insanla doğru şeyler paylaşıldığı sürece daha da değerlenir...
Dipçe: Bu bir dost, bir sevgili, kardeş ya da senin için kimse... Bazıları için kedileri bile olabiliyor :)
Haklısın, eyvallah :)
SilZor iş. Kolay gelsin. Bilindik olmayan yollardan gitmenin bedeli de bunlar sanırım, yalnızlık ve yorgunluk, geçmişe daha sık bakmak, acabalar falan.. Ama istee bazı ruhlar da hayatı dümdüz memur tadında yasayamiyor işte :)
YanıtlaSilEvet, Küçük Hanım öyle bazı ruhlar :) Yalnızlık, yorgunluk, sürekli düşünme hali, gündüz düşleri, anlamsız tebessümler, dalışlar ve evet, geçmişe takılıp kalma. Neyse ki geçiyor :) Tekrar hoş geldin, selamlar
SilTeşekkür ederimmm hoş buldum aleykumselam
Sil